Times Higher Education برای اندازه گیری میزان موفقیت دانشگاهها در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل طراحی شده است. SDGها روی آموزش عالی متمرکز نشده اند ، بلکه یک طرح مشترک برای تعیین استراتژی‌هایی دارند که به دنبال بهبود سلامت و آموزش ، کاهش نابرابری و تقویت رشد اقتصادی هستند ، در حالی که به تغییرات می‌پردازند و برای حفظ اقیانوس‌ها و جنگل‌های ما تلاش می‌کنند.
در سراسر جهان ، تصمیم گیران و سیاست گذاران ، SDGها را به عنوان سمبل عمل و گفتمان سیاسی در مواقع عدم اطمینان و افزایش نابرابری پذیرفته اند و در مواجهه با بسیاری از چالش‌هایی که این روزها با آنها روبرو هستیم.
در سال گذشته رتبه بندی در زمینه نحوه برخورد دانشگاهها با SDGها انجام شد.
نسخه امسال ، که در اواخر آوریل منتشر شد ، شامل 767 موسسه از 86 کشور است که داده‌های مربوط به حداقل چهار SDG را ارسال کرده اند. در مقایسه با سال گذشته ، 38 درصد در تعداد مؤسسات شرکت کننده افزایش داشته است.
164 موسسه در سطح جهان (21٪ از کل مشارکت کنندگان) وجود داشتند که داده‌ها و مدارک مربوط به هر هفده SDG را ارائه دادند. همانطور که در سال گذشته مشاهده شد ، کار بر روی ثبت نام برای این رتبه بندی به دلیل مقدار زیادی از اطلاعات مورد نیاز ، یک تلاش مهم برای موسسات است.
بر خلاف دیگر رتبه بندیها ، ماهها برنامه ریزی و آمادگی ، کلید موفقیت در آن است. متأسفانه ، موسسات با منابع کمتری نمی‌توانند مشارکت کامل داشته باشند و باید انتظارات خود را از عملکرد خوب در این رتبه بندی تعدیل کنند.
از 164 موسسه‌‌‌ای که قادر به ارائه داده‌ها درمورد 17 SDGs بودند ، 95 از اقتصادهای پردرآمد بودند که عمدتا از کشورهای آسیای شرقی و اقیانوس آرام و مناطق اروپای غربی تهیه شده اند. 124 موسسه از اقتصادهای با درآمد متوسط پایین وجود داشته است که داده‌هایی را در مورد حداقل چهار SDG ارائه داده اند و به همین دلیل یک رتبه کلی داده شده است.
از بین دانشگاه‌هایی که در 200 کشور برتر جهان قرار گرفته اند ، 82 درصد دانشگاه‌هایی از اقتصادهای پردرآمد هستند ، در درجه اول از مناطق آسیای شرقی و اقیانوس آرام ، اروپای غربی و آمریکای شمالی.
نیمی‌از دانشگاه‌های آمریکای لاتین در رده 301-500 قرار دارند ، در حالی که بیشتر دانشگاه‌های کشورهای عربی و مناطق مرکزی و اروپای شرقی در خارج از 400 کشور برتر قرار دارند.
عکس هایی زلزله تهران دیشب